TROOST & GELUK Vandaag precies een jaar geleden blies diegene wie mij heel mijn leven Troost&Geluk gaf, haar laatste adem uit. Stilletjes, bescheiden, en zacht, is ze vertrokken. Precies zoals ze was... ‘We hebben niets verloren, we hebben alleen maar liefde gewonnen’ waren haar woorden terwijl ze maar 1 maand de tijd had om alles wat ze lief had los te laten. Met deze woorden is precies een jaar geleden het eerste zaadje geplant van Troost & Geluk. In de hospice heb ik me verwonderd over de kleine grote dingen die vrijwilligers en verpleegkundigen voor ons hebben gedaan. Een kopje koffie, even vragen hoe het echt met me gaat, en een vriendelijke glimlach. Aardig zijn kost niets, maar wat is het veel waard, vooral in tijden van afscheid en verlies.
Toen er een dode vis in het aquarium dreef mocht mijn zoon hem met een netje er uit halen. Ik kon niet bedenken dat zo een klein gebaar zo betekenisvol zou zijn. 'Mama, dit is de vissenhospice, de vissen gaan hier ook dood.'
Ja jongen, zo is het. Dood... Geen ster, niet slapen, gewoon dood. Hij gaf me een teken dat ik duidelijke taal tegen hem moest spreken. En dat heeft hem geholpen. We hebben troost gehaald uit bergen kaarten, appjes, belletjes en iedere vorm van aandacht. Samen hebben we manieren gezocht welke ons hielpen het verlies letterlijk en figuurlijk een plaatsje te geven.
De woorden dansen iedere dag in mijn hoofd. 'We hebben niets verloren, we hebben alleen maar liefde gewonnen'. Ze wilde dat we met die intentie verder gingen. En dat hebben we, als ode aan haar, gedaan. Wat zijn we rijk met haar als basis, wat zijn we rijk met haar wijsheid, wat zijn we rijk met haar liefde die nooit verdwijnt. Rust zacht lieve mama, jij gaf me heel mijn leven Troost & Geluk.
